Thursday, July 03, 2008

शोध

वेड पाखरू पाखरू कुठं संसार मांडेना
किती एकटं एकटं तरी सोबत सांधेना
आला वीणीचा हंगाम पक्षी नवनवे येती
झाली खोपटी सुंदर जन्म गोजीरेही घेती
गतकाळातील स्मृती किती जपशील वेड्या
सखा नवा साद घाली तोड भावनेच्या बेड्या
असा वासंती आग्रह कसा मोडशील आता
सृष्टी उधळीत आहे रसगंध येता जाता
नाही संगत सोबत नुस्ती नजरांची भेट
अशी दुनियेनिराळी कशी जुळली रे प्रीत
नाही परत भेटणे निरोप ना कुणा हाती
कुठे शोधायाला जावे अन् शोधावेही किती
सार्या भिजल्या या वाटा तुझ्या ओल्या नजरेत
आणि थरारे आकाश तुझ्या अधीर श्वासात
रुतू आले अन् गेले नाही काळाची गणती
सुन्न अंधारात जळे मंद प्रांणांची पणती
मन प्रतिक्षे जळाले ऊरी ज्योत मावळली
नाही समाधी स्मारक तान्ही वेल पालवली
सानी वेल फोफावते निघे धरा व्यापायाला
वाट पाहणे संपले आता शोध सुरू झाला
आता शोध सुरू झाला......

3 comments:

Shubhangee said...

Khupach sundar aahe

shubha

Jaswandi said...

mastch ahe kavita!
khup awadali :)

bmahajan@gmail.com said...

Khup sunder aani alvaar kavitaa aahe...