Saturday, June 07, 2008

पाऊस पडून गेल्यावर....

निळं विशाल आभाळ, त्याची नितळ निळाई
ढग नीळ्या पटावर काळी सांडलेली शाई
वारा वादळी लहरी, त्याचा जोरही आफाट
शांत झुळूक नाजूक कधी रागात मोकाट
काळ्या तळ्याच्या डोळ्यात निळ्या नभाचं कौतुक
अंतरंगात तरंगे नक्षी शेवाळी सुबक
दाढी सोडून पाण्यात उभा वड काठावर
रूप पाही थकलेले पालवत्या लाटांवर
पाती इवली सानुली सारी नाचती डोलती
साठवले पावसाचे मोती जीवाने जपती
शुभ्र चांदणे सुगंधी पांघरली रानजाई
निवडुंगाचे रोपटे ओठ रंगवून येई
सारे रान हारपले नव्या रंगात ढंगात
वेडे मन सामावले ओल्या मातीच्या गंधात
*************

मुंबईचा पाऊस अखेरीस सुरू झाला..........
टप टप टप टप टप टप टप टप
रिमझिम रिमझिम रिमझिम रिमझिम
धो धो धो धो धो धो धो धो
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप रिप
रिप रिप रिप रिप रिप

3 comments:

केदार जठार said...

mumbaichaa paus aavaDu lagalaa tar... :).. chaan aahe kavita.

Hemangj said...

Kavita chanach aahe.

Shubhangee said...

खुपच सुंदर कविता आहे. सर्वांना फार आवडली.मुंबईचा पाऊस तेवढा मुलींना समजला.(तन्मया आणि मैत्रेयी)
शुभांगी